Waar komt die jeuk vandaan en wat kan ik eraan doen?
Schurft is een ernstig jeukende huidaandoening die veroorzaakt wordt door de parasiet schurftmijt, de sarcoptes scabiei. Een andere naam voor schurft is ook wel scabiës.
De ziekte zelf wordt niet als ernstig gezien en is goed te behandelen mits je er op tijd bij bent.
Schurft ontstaat wanneer de vrouwelijke mijt gangetjes graaft in de hoornlaag van de huid. Zij gebruikt deze gangetjes vervolgens om haar eitjes in te leggen. De typische ernstige jeuk die gepaard gaat met schurft heeft echter niks van doen met deze gangetjes. Dit wordt namelijk veroorzaakt door een reactie van de huid op de uitwerpselen van de mijt.
Wat zijn de symptomen van schurft?
In eerste instantie zal je niet meteen merken dat je schurft hebt, het lichaam reageert namelijk niet direct op de uitwerpselen. Binnen een periode van 2 tot 6 weken zullen de eerste symptomen de kop opsteken, met name ’s nachts kan je dan last krijgen van ernstige jeuk. De plekken die jeuken zijn te herkennen aan roodheid en schilferende plekjes van hoogstens 1 centimeter lang. Verder vormen zich kleine bultjes op plaatsen waar de huid erg dun is, bijvoorbeeld rond de tepels, penis en scrotum. Het is absoluut van belang om deze niet open te krabben. Hierdoor kan namelijk een tweede infectie ontstaan.
Wanneer je schurft niet behandeld kunnen er blaasjes, etterpuistjes en grotere bultjes ontstaan.
Populaire plekken voor uitbraken van schurft zijn te vinden tussen de vingers, op de onderzijde van de polsen, in de oksels, op je zij, de billen, de voeten en enkels. Omdat de verschijnselen van schurft lijken op diverse andere huidaandoeningen wordt het hebben van schurft niet altijd meteen herkend.
Wie kunnen er schurft krijgen en hoe wordt het vastgesteld?
De schurftmijt heeft geen specifieke voorkeur, iedereen is een potentieel slachtoffer. Hygiëne heeft, ondanks dat het vaak benoemd wordt, niet direct iets met vatbaarheid te maken. Een slechte verzorging kan de symptomen echter wel aanzienlijk verergeren. Bij een verminderde weerstand heeft schurft de potentie om te ‘exploderen’ in omvang. Deze vorm wordt scabies norvegica (Noorse schurft) genoemd. Bijzonder aan deze vorm is dat de patiënt vaak wel duizenden mijten overal in het lichaam heeft zitten, door de verminderde weerstand is de jeuk echter minimaal.
Schurft kan erg gemakkelijk overgedragen worden van persoon tot persoon. Wanneer één lid van het gezin last heeft van deze huidaandoening is de kans groot dat andere leden hier ook mee te kampen hebben (of krijgen!). Van direct contact hoeft geen sprake te zijn, slapen in hetzelfde bed kan al zorgen voor overdracht.
Schurft kan door de arts in de meeste gevallen met het oog worden vastgesteld. Omdat schurft erg op andere huidziekten lijkt bekijkt men vaak een stukje geïnfecteerde huid om te zien of men de mijt kan ontdekken. Dit geeft vaak de bevestiging of het inderdaad om schurft gaat.
Hoe wordt schurft behandeld?
Allereerst dient vermeld te worden dat het niet genoeg is om slechts de persoon die daadwerkelijk schurft vertoont, maar ook alle andere leden van het gezin, of de mensen met wie je intensief contact hebt te behandelen. Als de mijt niet radicaal uitgeroeid wordt op alle fronten is de kans op terugkeer namelijk erg groot.
Er zijn diverse geneesmiddelen op de markt die schurft tegen gaan. Deze geneesmiddelen zijn doorgaans enkel verkrijgbaar via de huisarts.
Permetrinecrème
Deze zalf moet bij alle gezinsleden over het gehele lichaam worden aangebracht (behalve op hoofd). De zalf moet vervolgen intrekken, waardoor je dus niet binnen afzienbare tijd je handen mag wassen of je mag douchen. Het ideale moment voor een dergelijke moment is ’s avonds, je kunt je de volgende ochtend dan namelijk uitgebreid wassen. Vergeet alleen niet om je bed te verschonen. Het is belangrijk is dat je na de behandeling schone kleren aantrekt en de oude op minimaal 60 graden wast. Dit heeft van doen met de overlevingstemperatuur van de mijt.
Een groot voordeel is dat de behandeling met deze crème maar eenmalig hoeft te worden uitgevoerd, mits men maar zorgt dat alle mogelijke besmettingshaarden gelucht, gewassen en verschoond worden.
Ivermectine
Dit is een middel in tabletvorm. Hoewel het makkelijker in gebruik is dan de permetrinecrème is de effectiviteit wel minder.
Benzylbenzoaatsmeersel
Deze zalf dient op de besmette plekken aangebracht te worden gedurende een periode van 24 uur. Het is mogelijk om het aanbrengen te herhalen.
Hoewel de benoemde middelen ervoor zorgen dat de mijt gedood wordt, wil dit niet nog zeggen dat je meteen van alle klachten af bent. Dit kan helaas nog dagen, soms zelfs weken, duren. Gelukkig zijn er voldoende middeltjes op de markt die je helpen de jeuk te reguleren.
Het kan geen kwaad om je ook na de behandeling te laten controleren door je arts/specialist. Die kan pas echt bepalen of je geheel schurft-vrij bent. Omdat de ziekte zo besmettelijk is en wij graag (intiem) contact hebben met onze medemens, is schurft bijna niet te voorkomen. Je kunt er natuurlijk wel voor zorgen dat zaken als kleding en beddengoed tijdig worden gewisseld en goed worden gewassen.
Wil je meer weten over gezondheid? Bezoek dan onze gezondheidsacademie
Geef een reactie