Op een zonnige zondag in maart ben ik opgestaan met een bakkie koffie, even lekker wakker worden. Ik besef me dat dit een van de eerste warme dagen van het voorjaar is en besluit het er van te nemen. Met veel motivatie neem ik net als de hele week de blender uit de kast en neem alle gezonde Superfoods die ik in huis heb en gooi er fruit en yoghurt en natuurlijke producten in. Heerlijk denk ik terwijl ik hem maak, een goed begin van de dag.
Vervolgens bedenk ik op die eerste zonnige dag in de lente dat ik het er maar eens lekker van ga nemen! Ik maak een hete kop thee met natuurlijke honing en een beetje kaneel, want immers is het voorjaar, en moeten er nog wel wat bacillen aangepakt worden van de afgelopen winter. Dit doe ik nu al de hele week en ik heb het idee dat ik van dit geheel al aardig begin op te knappen.
Met misschien een tegengestelde gedachten, of misschien toch het idee een beetje te genieten van het leven, neem ik een sigaretje erbij en denk, tja misschien kom ik niet helemaal van het roken af, dan maar er een keer goed van genieten omdat het kan. En denk zodra ik er zin in heb, neem ik er een, doe het niet standaard de hele dag, maar zo af en toe, moet kunnen.
Plots besef ik mij dat ik de afgelopen week zo heerlijk aan mijn artikelen en boek heb gewerkt en dat ik veel sociale contacten heb onderhouden. Terwijl ik in het eerste zonnetje zit, bedenk ik me wat ik de afgelopen week toch eigenlijk heb genoten, van de gesprekken met vrienden en vriendinnen. Ook van de stappen die ik in gedachten heb genomen deze week en kijk er tevreden op terug. Maar aan de andere kant ook bruisend van ideeën en neem mijn laptop ter hand.
Wat is het toch eigenlijk heerlijk om te beseffen dat ik op het moment doe waar ik plezier in heb, heb de liefde van mijn leven, leef bewust en gezond, heb leuk werk, heb energie, pak dingen aan die de aandacht vergen en beweeg op zijn tijd. Mijn huis is op orde en mijn dieren zijn tevreden. Neem vaak even de tijd om met de trein ergens heen te gaan, een avondje doorzakken, lieve mensen om me heen, iets voor anderen kunnen betekenen, af en toe sociale media, en ondanks de reuma en een hersenafwijking met complexe verschijnselen kan ik toch alles uit het leven halen, wat wil je nog meer, dat noem ik nou levensgenieten in hart en nieren!
Liefs,
Moniek
Door: Moniek van den Tillaard
(Schrijfster van het boek over Gilles de la Tourette)
Wil je meer weten over gezondheid? Bezoek dan onze gezondheidsacademie
Geef een reactie