Pas geboren baby’s moeten zo snel mogelijk na de geboorte aan de borst. Dit is logisch want het hummeltje heeft een enorme taak voor zich. Het moet groeien en ontwikkelen en dat kost veel energie en die energie moet uit moedermelk komen (of uit een pakje en de fles maar, in eerste instantie, bij voorkeur uit moedermelk).

Dus wordt de baby vrij snel aangelegd en komt het voor zijn (of haar) eerste huzarenstukje in zijn leventje te staan. Happen, zuigen, slikken, enig idee hoe complex dat is, motorisch?

Gelukkig gaat het in de meeste gevallen goed en heeft de baby vrij snel de slag te pakken. Soms echter gaat het minder van een leien dakje en komt de lactatiekundige te hulp om moeder en baby te ondersteunen met tips en tricks om de technische vaardigheid te bespoedigen.

In een aantal van deze gevallen wordt er zorgelijk gekeken naar het mondje van het hummeltje en kritisch gekeken naar de onderkant van de tong. De conclusie is “verkorte tongriem” (ankyloglossie).

De tongriem of officieel frenulum linguae is de bevestiging van de tong aan de mondbodem. Een “verkorting” hiervan beperkt de bewegingen van de tong en dat stoort het aanhappen, vacuüm zuigen en slikken. Een veel toegepaste oplossing voor deze “verkorting” is om het vliezige deel van het tongriempje door te knippen (klieven). Dit heeft weliswaar vaak onmiddellijk een positief effect op het drinken, maar de gevolgen op langere termijn zijn niet heel goed onderzocht. Littekenvorming en zelf verschrompeling kunnen later alsnog tot problemen leiden. Een baby heeft van de kleine knip weinig last, mits er geen complicaties optreden zoals bloedingen of infecties. Anders is dat met de “diepe” techniek, uitgevoerd met een laser.

Of het verhelpen van een verkorte tongriem echt nodig is is niet helemaal duidelijk, maar het scheelt een hoop frustratie en zorgen als het drinken lekker vlot verloopt.

Daarom dat ik dit stukje schrijf. Er is namelijk een pijnloos alternatief waarbij het tongriempje intact blijft en de mondmotoriek, het drinken en op latere leeftijd het spreken evengoed verbeterd.

Als kinderosteopaat heb ik technieken tot mijn beschikking om de tongriem te bevrijden zonder knippen of doorbranden. De tongriem is namelijk niet een geïsoleerde vliesje, maar maakt deel uit van het hele bindweefsel complex van de schedel, mond, hals en eigenlijk van het hele lichaam. De abnormale spanning in de tongriem komt dus bijna altijd ergens anders vandaan (onderkaak, tongbeen e.d.). Ik ga opzoek naar de structuren die “vast” zitten en maak die met zachte, pijnloze technieken los. Het positieve effect op het drinken kan net zo onmiddellijk zijn als bij klieven, zonder het risico op mogelijke complicaties van littekenvorming, bloedingen of infecties. Het is een mooie natuurlijke eerste stap. Als het onverhoopt niet voldoende werkt kan er altijd nog worden gekliefd, maar meestal voorkom je dat osteopathie.

Axel Staps D.O.-mro, kinderosteopaat

Movere praktijk voor osteopathie, Haarlem