Ziek zijn is in onze maatschappij bijna een vies woord. De sociale druk om door te gaan is hoog en de “oplossing” die we kiezen is vaak een symptoombestrijder. Paracetamol is onze vriend, denken we dan.

Toch zijn er een aantal argumenten om juist toe te geven aan het ziek zijn en lekker een dag onder de wol te kruipen. In de meeste gevallen zul je dan eerder weer beter en volledig inzetbaar zijn. Je productiviteit tijdens je “kwakkelperiode” zal ook lager zijn dan als je fit bent, dus waarschijnlijk is het voor je baas ook beter om je een dagje naar huis te sturen.

Het eerste argument om eens lekker met een kop thee met honing op de bank te liggen is het feit dat ziek zijn energie kost. Koorts, het verhogen van de lichaamstemperatuur, kost 7 tot 12% meer calorieën per graad temperatuursverhoging. Het immuunsysteem heeft ook veel energie nodig om de ziekteverwekker te bestrijden. Die energie is niet beschikbaar als je op kantoor zit en wanhopig probeert door je berg werk te spitten. Resultaat: het duurt langer voordat het immuunsysteem de ziekte eronder heeft of is niet in staat alle ziekteverwekkers te elimineren. Zeker als we door jakkeren “als het wel weer gaat” blijft de ziekte sluimeren en slaat weer toe als onze weerstand weer wat lager is.

Voor de kwaliteit en snelheid van ons herstel doen onze “vrienden” paracetamol en aspirine eigenlijk ook geen goed. Pijnstilling en koortsverlaging zijn prettig op het moment dat je er last van hebt, maar veel mensen realiseren zich niet dat koorts een reactie van het lichaam is op een ziekteverwekker. Koorts is één van de belangrijkste wapens in de strijd tegen ziektes. De meeste ziekte verwekkers (voor de mens) gedijen namelijk het best bij onze basis-lichaamstemperatuur van 37,5 graad Celsius. Door de lichaamstemperatuur te verhogen tot 39/ 40 graden Celsius verzwakt ons immuunsysteem dus de ziekteverwekker, waarna het makkelijker is om deze op te ruimen. Koorts verlagen belemmert dus de functie van ons immuunsysteem.

Pijn is een belangrijk signaal van ons lichaam om ons te waarschuwen voor schade of dreigende schade. Ook hier wordt de pijn dus door onszelf “opgewekt” om ons te informeren en te waarschuwen niet te veel te doen. Door deze pijn te remmen verliezen we een belangrijke terugkoppeling met ons lichaam en zullen we sneller overbelasten met alle gevolgen van dien.

Tot slot is doorbuffelen in plaats van rust nemen een aanslag op ons herstelvermogen doordat we de balans binnen het vegetatieve zenuwstelsel verstoren. Het vegetatieve zenuwstelsel, ook wel autonome zenuwstelsel genoemd, regelt alle onbewuste processen in het lichaam. Je hebt een activerend “stress” deel en een stress-remmend “rust” deel. Het stressdeel houdt ons gaande en het rust deel zorgt dat we herstellen en weer opladen.

Hoe vermoeider we zijn hoe meer we op stresshormonen (b.v adrenaline) functioneren. Hierdoor wordt het rust-deel geremd waardoor we niet of moeilijker herstellen.

Ziek zijn is onlosmakelijk verbonden met ons als mens. Het beeld dat ziekte slecht is en bestreden moet worden (liefst met medicijnen natuurlijk) is op zijn minst bedenkelijk (ernstige ziekten daargelaten natuurlijk). De sociale druk om niet ziek te zijn is verre van reëel en uiteindelijk contraproductief.

Mijn advies: bel uw baas en blijf lekker thuis.

Axel Staps, osteopaat te Haarlem

Meer bolgjes van mij lezen? Probeer eens Gezond en Wel of Babykwaaltjes